Vlijanieto na empiristickata filozofija na razvojot na učilišnata (makedonski) 
Vrsta: Diplomski | Broj strana: 24 | Nivo: FIlozovski fakultet Goce Delčev-Štip

 

Вовед
Училишната теорија е синтеза на повеќе научно потврдени толкувања и достигнувања.Училишната теорија ја обработува целокупната училишна организација.
Многу филозофи и педагози го проучувале човековото сознавање и секој имал своја теорија на толкување.Познати филозофи кој дале голем придонес во развитокот на педагогијата се: Бекон, Декарт, Џон Лок, Жан Жак Русо, и познатиот педагог Коменски.Коменски ги зацртал основните дидактички принципи и вовел нова организација во училиштата.Во периодот на просветителството се јавиле многубројни научни откривања.
Француските филозофи материјалисти и енциклопедисти мислеле дека со просветителството може да се преобрази светот.Развојот на новоевропската култура неможе да се запознае и сфати без запознавање и проучување на класичната германска филозофија.Проучените германски класични филозофи (Кант, Фихте, Шелинг и Хегел) иако директно не се занимавале со прашања од педагогијата, сепак нивните теории и проучувања имаат големо значење во развојот на педагогијата и воопшто за теоријата на училиштата.
Влијанието на емпиристичката филозофија на развојот на училиштата
Францис Бекон е англиски филозоф кој прв ги удрил темелите на новиот поглед кон светот.Се спротивставувал на неплодните сколастички мислења и изградил општ план за обнова на науката.
Негови позначајни дела се: „Унапређивање науке ” , „Нова Атлантида” , „Есеји” а за педагогијата најзначајни се „Подела науке” , „О вредности и напретку науке” и „Нови органон науке”, „Мала енциклопедија Просвета”.
Седумнаесеттиот век во земјите на западна Европа (Франција, Германија и Холандија) донел два значајни, испреплетени но сепак посебни филозовски правци.Тоа се емпиризам и рационализам.
Емпиризмот како правец во теоријата на знаењето, како главен извор на целокупното човечко учење ги зема сетилните инстинкти.Во педагогијата тоа е теориски и методолошки правец според кое целокупното сознавање за педагошките појави и проблеми може да се стекне и да се изведе со проучување на реалните факти.Реалниот свет треба темелно да го набљудуваме, испитуваме и истражуваме.Заради тоа што природата не ги открива лесно своите закони ,бидејќи е многу по сложена и истенчена од човекиот мозок и сетила,потребно е да се најде соодветна научна метода.Тоа е индукција.Францис Бекон и други претставници на емпиризмот мислат дека оваа метода е погодна бидејки секогаш поаѓа од поединечност, потоа спроведува набљудување,утврдување на поимите и законитостите, ги воздигнува на високо ниво, и доаѓа до општото, односно до општите поими и закони.
Општи карактеристики на индуктивните методи се систематичност и постепеност.Бекон ги разработил патиштата на научната индукција и покажува на индуктивната логика.Бекон под поимот педагогија подразбира само вештина во пренесувањето на знаењето (дидактика).Бекановото материјалистичко – емпиристичко учење за методата и покрај многуте ограничувања имало големо влијание на будењето на човековите мисли од средновековниот сон.

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]